Πτερυγιο
Το πτερύγιο είναι μια ινοαγγειακή μεμβράνη που αναπτύσσεται στον επιπεφυκότα του ματιού (στην οφθαλμική επιφάνεια) και με αργό ρυθμό προχωρά καλύπτοντας την επιφάνεια του κερατοειδή.
Το πτερύγιο είναι μια ινοαγγειακή μεμβράνη που αναπτύσσεται στον επιπεφυκότα του ματιού (στην οφθαλμική επιφάνεια) και με αργό ρυθμό προχωρά καλύπτοντας την επιφάνεια του κερατοειδή. Μπορεί να προκαλέσει, πέρα από την αισθητική δυσμορφία, φλεγμονή (κοκκίνισμα) στην οφθαλμική επιφάνεια, αστιγματισμό (οπτική παραμόρφωση του κερατοειδή) και σε προχωρημένο στάδιο κάλυψη του οπτικού άξονα, δηλαδή της κεντρικής περιοχής του κερατοειδή που είναι πιο σημαντική για την όραση.
Η ανάπτυξη του πτερυγίου συνδέεται με την έκθεση του οφθαλμού σε περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η σκόνη, ο άνεμος και το ηλιακό (υπεριώδες φως).Τα τελευταία χρόνια έχει αναγνωριστεί η συμμετοχή σε ορισμένα πτερύγια και ιών όπως είναι ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HumanPapillomaVirus, HPV). Συνήθως αναπτύσσεται σε προχωρημένες ηλικίες αλλά είναι δυνατή η εμφάνισή του και σε νεαρά άτομα και μάλιστα τότε η συμπεριφορά του είναι πιο επιθετική. Η αφαίρεσή του συνοδεύεται πολύ συχνά από επανεμφάνιση (υποτροπή) και μάλιστα τα υποτροπιάζοντα πτερύγια αναπτύσσονται συνήθως ταχύτερα από τα πρωτοπαθή (δηλαδή αυτά που δεν είχαν χειρουργηθεί στο παρελθόν). Για να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής δεν αρκεί η απλή αφαίρεση του πτερυγίου αλλά απαιτείται η εφαρμογή ειδικών χειρουργικών τεχνικών, όπως μοσχευμάτων ή κρημνών επιπεφυκότα, τοποθέτηση αμνιακής μεμβράνης ή εφαρμογή κατά τη διάρκεια της επέμβασης φαρμάκων όπως η Μιτομυκίνη που μειώνουν την δραστηριότητα κυττάρων που συνδέονται με την υποτροπή στην οφθαλμική επιφάνεια.
Ο Ε. Δετοράκης ασχολείται συστηματικά με σύνθετες ή επιπλεγμένες περιπτώσεις οφθαλμικών πτερυγίων, όπως τα πτερύγια με πολλαπλές υποτροπές, εφαρμόζοντας ποικιλία σύγχρονων χειρουργικών τεχνικών ενώ έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό άρθρων σε έγκριτα διεθνή οφθαλμολογικά περιοδικά για την παθογένεια του οφθαλμικού πτερυγίου.
Η ανάπτυξη του πτερυγίου συνδέεται με την έκθεση του οφθαλμού σε περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η σκόνη, ο άνεμος και το ηλιακό (υπεριώδες φως).Τα τελευταία χρόνια έχει αναγνωριστεί η συμμετοχή σε ορισμένα πτερύγια και ιών όπως είναι ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HumanPapillomaVirus, HPV). Συνήθως αναπτύσσεται σε προχωρημένες ηλικίες αλλά είναι δυνατή η εμφάνισή του και σε νεαρά άτομα και μάλιστα τότε η συμπεριφορά του είναι πιο επιθετική. Η αφαίρεσή του συνοδεύεται πολύ συχνά από επανεμφάνιση (υποτροπή) και μάλιστα τα υποτροπιάζοντα πτερύγια αναπτύσσονται συνήθως ταχύτερα από τα πρωτοπαθή (δηλαδή αυτά που δεν είχαν χειρουργηθεί στο παρελθόν). Για να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής δεν αρκεί η απλή αφαίρεση του πτερυγίου αλλά απαιτείται η εφαρμογή ειδικών χειρουργικών τεχνικών, όπως μοσχευμάτων ή κρημνών επιπεφυκότα, τοποθέτηση αμνιακής μεμβράνης ή εφαρμογή κατά τη διάρκεια της επέμβασης φαρμάκων όπως η Μιτομυκίνη που μειώνουν την δραστηριότητα κυττάρων που συνδέονται με την υποτροπή στην οφθαλμική επιφάνεια.
Ο Ε. Δετοράκης ασχολείται συστηματικά με σύνθετες ή επιπλεγμένες περιπτώσεις οφθαλμικών πτερυγίων, όπως τα πτερύγια με πολλαπλές υποτροπές, εφαρμόζοντας ποικιλία σύγχρονων χειρουργικών τεχνικών ενώ έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό άρθρων σε έγκριτα διεθνή οφθαλμολογικά περιοδικά για την παθογένεια του οφθαλμικού πτερυγίου.